monumenta.ch > Hieronymus > sectio 41 > bnf11947.53 > 10 > sectio 11 > sectio 11 > sectio 6 > sectio 1 > ad Corinthios II, 13 > csg42.260 > sectio 24 > sectio 4 > sectio 9 > uwbM.p.th.f.68.67 > sectio 23 > bsbClm6436.25 > sectio 2 > bnf9389.364 > uwbM.p.th.f.68.57 > sectio 6 > csg75.314 > csg457.81 > Samuelis II, 23 > sectio > sectio 16 > bsbClm6224.209 > sectio 37 > sectio 9 > uwbM.p.th.f.12.35 > csg75.488 > sectio 30 > sectio 20 > sectio 8 > sectio 17 > sectio 12 > csg42.118 > 3 > csg458.94 > sectio 22 > bnf10439.204 v > sectio 4 > csg575.2 > csg457.67 > bnf9389.361 > uwbM.p.th.q.1a.171 > uwbM.p.th.f.68.323 > sectio 3 > 7 > sectio 11 > sectio 12 > sectio 8 > sectio 10 > csg48.106 > 34 > csg458.127 > bnfGrec107.979 > Leviticus, 19 > sectio 26 > sectio 18 > sectio 29 > sectio 16 > sectio 11 > bnf17226.189 > sluMscr.Dresd.A.145.b.150 > bnf10439.13 v > bnf11947.62 v > sectio 29 > sectio 6 > sectio 22 > Numeri, 20 > bnfGrec107.377 > bnf9389.240 > Proverbia, 14 > sectio 22 > sectio 4 > Psalmi, 43 > csg575.9 > sectio 16 > csg51.171 > 30 > sectio 16 > sectio 24 > sectio 27 > sectio 15 > bnf10439.15 v > 15 > sectio 26 > csg458.102 > sectio 38 > sectio 10 > sectio 18 > uwbM.p.th.f.68.288 > sectio 16 > sectio 3 > csg42.120 > Matthaeus, 3 > bnfGrec107.965 > sectio 10 > sectio 9 > sectio 9 > sectio 18 > bnf17226.85 > Psalmi, 35 > csg48.225 > Actus, 13 > bsbClm6224.413 > bnf2389.100 > csg48.376 > csg98.137 > sectio 1 > 2 > csg458.86 > Ieremias, 8 > sectio 35 > ad Corinthios II, 1 > bsbClm6436.46 > csg48.256 > sectio 4 > sluMscr.Dresd.A.145.b.74 > bnf9389.131 > bsbClm6224.164 > ad Hebraeos, 13 > sectio 31 > bnf10439.201 v > uwbM.p.th.f.68.275 > sectio 35 > sectio 4 > sectio > sectio 28 > 15 > bsbClm6224.14 > Ecclesiasticus, 10 > sectio 1 > sectio 17 > sectio 2 > sectio 7 > Lucas, 18 > sectio 13 > sectio 4 > sectio 15

Word Selection for Searching

Report an Error in this Sectio
Gregorius Magnus, Homiliae in Evangelia, 2, 34, 15
Sed ecce dum coelestium civium secreta rimamur, ab expositionis nostrae ordinae longe digressi sumus. Suspiremus ergo ad eos de quibus loquimur, sed redeamus ad nos. Meminisse etenim debemus quia caro sumus. Taceamus interim de secretis coeli, sed ante conditoris oculos manu poenitentiae tergamus maculas pulveris nostri. Ecce ipsa divina misericordia pollicetur, dicens: Gaudium erit in coelo super uno peccatore poenitentiam agente; et tamen per prophetam Dominus dicit: Quia quacunque die iustus peccaverit, omnes iustitiae eius in oblivione erunt coram me . Pensemus, si possumus, dispensationem supernae pietatis. Stantibus, si ceciderint, minatur poenam; lapsis vero, ut surgere appetant, promittit misecricordiam. Illos terret, ne praesumant in bonis; istos refovet, ne desperent in malis. Iustus es, iram pertimesce, ne corruas; peccatos es, praesume de misericordia, ut surgas. Ecce autem iam lapsi sumus, stare nequaquam valuimus, in pravis nostris desideriis iacemus. Sed qui nos concidit rectos, adhuc exspectat, et provocat ut surgamus. Sinum suae pietatis aperit, nosque ad se recipere per poenitentiam quaerit . Sed poenitentiam agere digne non possumus, nisi modum quoque eiusdem poenitentiae cognoscamus. Poenitentiam quippe agere est et perpetrata mala plangere, et plangenda non perpetrare. Nam qui sic alia deplorat, ut tamen alia committat, adhuc poenitentiam agere, aut dissimulat, aut ignorat. Quid enim prodest si peccata quis luxuriae defleat, et tamen adhuc avaritiae aestibus anhelat? Aut quid prodest, si irae culpas iam lugeat, et tamen adhuc invidiae facibus tabescat? Sed minus est valde quod dicimus, ut qui peccata deplorat ploranda minime committat, et qui plangit vitia perpetrare vitia timeat. 16. Nam cogitandum summopere est ut qui se illicita meminit commisisse a quibusdam etiam licitis studeat abstinere, quatenus per hoc conditori suo satisfaciat, ut qui commisit prohibita sibimetipsi abscindere debeat etiam concessa, et se reprehendat in minimis qui se meminit in maximis deliquisse. Nimia sunt quae loquor, si haec ex sacri eloquii testimoniis non affirmo. Lex certe Veteris Testamenti alienam uxorem concupisci prohibet , a rege vero fortia iuberi militibus, vel desiderari aquam, non poenaliter vetat. Et cuncti novimus quod David, concupiscentiae mucrone transfixus, alienam coniugem et concupivit et abstulit . Cuius culpam digna verbera sunt secuta, et malum quod perpetravit per poenitentiae lamenta correxit. Qui cum longe post contra hostium cuneos sederet, aquam bibere de Bethlehemitica cisterna ex desiderio voluit . Cuius electi milites, inter catervas adversantium medias erumpentes, aquam quam rex desideraverat illaesi detulerunt. Sed vir flagellis eruditus semetipsum protinus cum periculo militum aquam desiderasse reprehendit, eamque Domino fundens libavit, sicut illic scriptum est: Libavit eam Domino . In sacrificium quippe Domini effusa aqua conversa est, quia culpam concupiscentiae mactavit per poenitentiam reprehensionis suae. Qui ergo quondam concupiscere alienam coniugem nequaquam timuit, post etiam quia aquam concupisset expavit. Quia enim se illicita perpetrasse meminerat, contra semetipsum iam rigidus, etiam a licitis abstinebat. Sic sic agimus poenitentiam, si ea quae commisimus perfecte deploramus. Pensemus supernas divitias conditoris nostri. Peccare nos vidit, et pertulit.